Παιγνιοθεραπεία
Σε ποιούς απευθύνεται;
Η μέθοδος της Παιγνιοθεραπείας απευθύνεται κυρίως σε παιδιά, από νηπιακή ηλικία έως πρώιμη εφηβεία (4-12 ετών), αν και υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ενήλικες.
Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για παιδιά που:
-
Έχουν βιώσει τραυματικά γεγονότα, όπως κακοποίηση, χωρισμός των γονέων ή απώλεια αγαπημένου προσώπου.
-
Αντιμετωπίζουν συναισθηματικές ή κοινωνικές δυσκολίες, όπως ανασφάλεια, φόβους, ή δυσκολία στην αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά.
-
Έχουν διαγνωστεί με κάποια διαταραχή, όπως ADHD, Αυτισμός, ή άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
-
Εμφανίζουν προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο ή στο σπίτι.
Η Παιγνιοθεραπεία δεν είναι ωστόσο περιορισμένη μόνο σε παιδιά με σοβαρά προβλήματα. Μπορεί επίσης να βοηθήσει παιδιά που διανύουν μια προσωρινή δύσκολη περίοδο ή που αντιμετωπίζουν κάποιες αλλαγές στη ζωή τους, όπως μια μετακόμιση ή η γέννηση ενός αδερφού ή αδερφής.
Φανταστείτε το παιχνίδι ως τη γλώσσα του παιδιού. Ενώ ένας ενήλικας χρησιμοποιεί λέξεις για να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, ένα παιδί "μιλάει" μέσα από το παιχνίδι. Η θεραπεία μέσω του παιχνιδιού είναι μια ειδική μέθοδος που επιτρέπει στα παιδιά να εκφράσουν τις ανησυχίες, τους φόβους και τα συναισθήματά τους με έναν τρόπο που είναι φυσικός και άνετος για αυτά. Μέσω αυτής της διαδικασίας, ο Παιγνιοθεραπευτής μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αντιμετωπίσει δύσκολα θέματα και να του παρέχει τα εργαλεία για να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις της ζωής.
Τι είναι;
"Enter into children's play
and you will find the place where their minds, hearts and souls meet".
-Virginia Axline-
Μία συνεδρία Παιγνιοθεραπέιας διαρκεί 45', ενώ αριθμός των θεραπευτικών συναντήσεων διαμορφώνεται από το θεραπευτικό αίτημα και τις ανάγκες κάθε παιδιού.
Διάρκεια
Η Παιγνιοθεραπεία αξιοποιεί το θεραπευτικό δυναμικό του παιχνιδιού για να βοηθήσει τα παιδιά να εκφράσουν συναισθήματα, να επεξεργαστούν δυσκολίες και να αναπτύξουν δεξιότητες. Μέσα από το παιχνίδι σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, τα παιδιά ενισχύουν την αυτογνωσία, τη συναισθηματική τους ανθεκτικότητα και την ικανότητά τους να διαχειρίζονται προκλήσεις. Σημείο- κλειδί της διαδικασίας αποτελεί η σύνδεση και η σταδιακή διαμόρφωση μίας σχέσης εμπιστοσύνης με το θεραπευτή, ώστε το παιδί να βιώσει την απαραίτητη συναισθηματική υποστήριξη καθώς το ίδιο εξερευνά τις σκέψεις, τα βιώματα και τα συναιθήματά του.
Στόχος
